Ben Ali Libibrug, brug 838 in het Amstelpark bij het Doolhof.
Michel Velleman (Groningen 1895 - Sobibor 1943) kwam in de jaren '20 naar Amsterdam,
waar hij onder de naam Professor Ben Ali Libi optrad als humoristisch goochelaar.
Op het Merwedeplein werd hij met zijn gezin opgepakt en naar Sobibor vervoerd, waar ze vergast werden.
Zijn zoon was op dat moment toevallig niet thuis en overleefde de oorlog als enige.
Ben Ali Libi is aan de vergetelheid ontrukt door het volgende gedicht van Willem Wilmink:
Op een lijst van artiesten, in de oorlog vermoord
staat een naam waarvan ik nog nooit had gehoord,
dus keek ik er met verwondering naar:
Ben Ali Libi. Goochelaar.
Met een lach en een smoes en een goocheldoos
en een alibi dat-ie zorgvuldig koos,
scharrelde hij de kost bij elkaar:
Ben Ali Libi, de goochelaar.
Toen vonden de vrienden van de Weduwe Rost
dat Nederland nodig moest worden verlost
van het wereldwijd Joods-Bolsjewikisch gevaar.
Ze bedoelden natuurlijk die goochelaar.
Wie zo dikwijls een duif of een bloem had verstopt,
kon zichzelf niet verstoppen toen er hard werd geklopt.
Er stond al een overvalwagen klaar
voor Ben Ali Libi de goochelaar.
In 't concentratiekamp heeft hij misschien
zijn aardigste trucs nog wel eens laten zien
met een lach en een smoes, een misleidiend gebaar,
Ben Ali Libi, de goochelaar.
En altijd als ik een schreeuwer zie
met een alternatief voor de democratie,
denk ik: jouw paradijs, hoeveel ruimte is daar
voor Ben Al Libi, de goochelaar.
Ben Ali Bibi, de kleine schlemiel,
hij rustte in vrede, God hebbe zijn ziel.
Klik hier voor een wikipedia artikel over deze brug.